Strona główna/Wydawnictwa WUG/"Bezpieczeństwo Pracy i Ochrona Środowiska w Górnictwie"

"Bezpieczeństwo Pracy i Ochrona Środowiska w Górnictwie"

MIESIĘCZNIK WYŻSZEGO URZĘDU GÓRNICZEGO

Numer 05/2020

Piotr KUJAWSKI, Wojciech PIĄTKOWSKI

Naprawa szkód powodowanych ruchem zakładów górniczych


W 2018 r. we wszystkich sektorach górnictwa na usuwanie szkód spowodowanych ruchem zakładu górniczego oraz zabezpieczenia profilaktyczne przed skutkami eksploatacji kopalin wydatkowano łącznie 372 527,6 tys. zł. Naprawą objętych zostało 6485 obiektów. Zabezpieczenia profilaktyczne zastosowano w 1099 obiektach (wydatkowano 54 903,4 tys. zł). Wśród wszystkich gałęzi przemysłu wydobywczego zdecydowanie największe środki na naprawę szkód przeznacza corocznie górnictwo węgla kamiennego. W 2018 r. wydatkowało na ten cel 322 918,4 tys. zł. Znaczniejsze wydatki poniosły kopalnie węgla brunatnego (26 086,1 tys. zł) i rud metali nieżelaznych (22 540,7 tys. zł). W całym polskim górnictwie blisko połowa kosztów związana była z naprawą szkód poprzez restytucję naturalną. Nakłady te zamknęły się sumą 168 511,5 tys. zł. Z tej puli najwięcej środków przeznaczonych zostało na naprawę budynków mieszkalnych (52 402,7 tys. zł), a w następnej kolejności na remonty dróg, ulic i mostów (łącznie 26 446,7 tys. zł) oraz naprawę obiektów i urządzeń kolejowych (18 839,9 tys. zł). Zobowiązania finansowe kopalń w zakresie wypłaty różnego rodzaju odszkodowań wyniosły w 2018 r. 126 300,4 tys. zł. W tej grupie kosztów największe środki zostały przeznaczone na odszkodowania jednorazowe za obiekty budowlane (59 584,0 tys. zł). Tak jak w latach poprzednich, w zdecydowanie przeważającej liczbie formalną podstawę naprawy szkód stanowiły ugody. W 2018 r. zawarto 11 999 tego rodzaju umów, zaś sądy powszechne wydały 226 prawomocnych wyroków.

powrót do spisu artykułów

do góry