Wyższy Urząd Górniczy
Departament
Warunków Pracy i Szkolenia
Katowice, dnia 16 października 2017 r.
Zawał wystąpił w przekopie wentylacyjnym z poziomu 525 m do poziomu 830 m na odcinku wyrobiska o długości około 5 m, na którym rumowisko skalne wraz ze złamaną obudową grawitacyjnie przemieściło się do wyrobiska i wypełniło cały jego przekrój. Początek zawału od strony wschodniej znajdował się w odległości około 253 m na zachód od skrzyżowania z dowierzchnia polową 1 w pokładzie 402. W miejscu zawału po stronie wschodniej szerokość wyrobiska wynosiła 5,5 m, a wysokość 3,5 m, natomiast po stronie zachodniej odpowiednio szerokość 5,0 m i wysokość 3,4 m. Przekop wentylacyjny z poziomu 525 m do poziomu 830 m stanowi drogę odprowadzenia powietrza z rejonu ściany 4a w pokładzie 402 w partii „K” do szybu wentylacyjnego „Wschodniego” i nie jest drogą ucieczkową. Zaistniały zawał nie wstrzymał przepływu powietrza w wyrobisku. Wskazania czujników prędkości przepływu powietrza nie spadły poniżej minimalnych wartości, określonych w projekcie technicznym eksploatacji, a wykonane pomiary wykazały nieznaczny spadek ilości powietrza przepływającego przez ścianę 4a oraz brak zagrożenia dla zatrudnionej załogi. Nie zostały również przekroczone dopuszczalne stężenia metanu w rejonie ściany 4a. Przekop wentylacyjny z poziomu 525 m do poziomu 830 m - wyrobisko kamienne o średnim nachyleniu około 100, został objęty granicami pola IV kategorii zagrożenia metanowego i zaliczony do klasy B zagrożenia wybuchem pyłu węglowego oraz I stopnia zagrożenia wodnego. W przekopie wentylacyjnym z poziomu 525 m do poziomu 830 m, w miejscu zawału w stropie wyrobiska zalegały kolejno warstwy: łupek ilasty o grubości 5,0 m, węgiel pokładu 364/1 o grubości 2,60 m, łupek piaszczysty o grubości 9,0 m, piaskowiec o grubości 3,50 m. W spągu wyrobiska zalegały kolejno: łupek ilasty o grubości 3,0 m, węgiel pokładu 364/3 o grubości 1,80 m, łupek piaszczysty o grubości 7,0 m. Na odcinku objętym zawałem, przekop wentylacyjny z poziomu 525 m do poziomu 830 m wykonano w latach 1996-1997 w obudowie ŁP10/V29/4/A z rozstawem odrzwi co 0,8 m. Odrzwia obudowy stabilizowane były rozporami stalowymi dwustronnego działania, a opinkę stropu stanowiły okładziny żelbetowe lub siatki stalowe, natomiast ociosów siatki stalowe. W kolejnych latach, w związku z występującą silną korozją obudowy, pod istniejące odrzwia lokalnie zabudowano odrzwia obudowy ŁP10/V29/A.
W dniu 15 września 2017 r. około godziny 1725 na czujniku prędkości przepływu powietrza, zabudowanym w chodniku wentylacyjnym 1a w pokładzie 402, stanowiącym drogę wentylacyjną z rejonu ściany 4a zarejestrowano spadek prędkości powietrza z około 3,0 m/s do około 1,8 m/s. W celu określenia przyczyny spadku wskazań ww. czujnika, skierowano nadsztygara górniczego i nadsztygara wentylacji do przeprowadzenia kontroli wyrobisk, stanowiących drogę odprowadzenia powietrza z rejonu ściany 4a w pokładzie 402 w partii „K” do szybu wentylacyjnego „Wschodniego”. Kontrola została przeprowadzona na zmianie nocnej od strony wyrobisk na poziomie 830 m oraz od strony poziomu 525 m przy szybie „Wschodnim”.
W wyniku kontroli stwierdzono pełny zawał w przekopie wentylacyjnym z poziomu 525 m do poziomu 830 m na odcinku wyrobiska o długości około 5 m.
Przypuszczalną przyczyną zawału skał stropowych w przekopie wentylacyjnym z poziomu 525 m do poziomu 830 m była utrata stabilności i podporności silnie skorodowanych oraz nie wzmocnionych odrzwi obudowy chodnikowej.
W związku z zaistniałym zawałem, Dyrektor Okręgowego Urzędu Górniczego w Gliwicach wstrzymał ruch zakładu górniczego w części dotyczącej możliwości przechodzenia i przebywania ludzi:
oraz nakazał:
Informację opracowano na podstawie danych z OUG w Gliwicach.