Bezpieczeństwo Pracy i Ochrona Środowiska w Górnictwie Numer 10/2011

Przemysł skroplonego gazu ziemnego (LNG) charakteryzuje wysoki poziom bezpieczeństwa, zapewniany przez cztery podstawowe wymogi, a to: pierwszy i drugi poziom zabezpieczenia, systemy ochronne oraz odległości bezpieczne. Pierwszy poziom zabezpieczenia dotyczy wykorzystania odpowiednich materiałów i projektów. Drugi poziom zabezpieczenia, przy wycieku z instalacji gwarantuje pełnie zabezpieczenie LNG i jego odizolowanie od ludzi. Systemy ochronne minimalizują częstotliwość i wielkość wycieków LNG. Na tym poziomie ochrony wykorzystuje się alarmy i rezerwowe systemy bezpieczeństwa, w tym automatycznie przerywające proces technologiczny. Niezależnie, operator LNG powinien stworzyć niezbędne procedury: operacyjne, szkoleń, systemów reagowania kryzysowego, itp. Dla konstrukcji obiektów LNG wyznaczono bezpieczne odległości od wrażliwych obiektów. Strefy bezpieczeństwa wymagane są również wokół statków LNG. Potencjalne zagrożenia związane są głównie z ciepłem parowania LNG oraz bezpośrednim narażeniem ludzi (urządzeń) na działanie substancji kriogenicznych. Opary LNG mogą mieć również własności duszące. Stosowane systemy bezpieczeństwa gwarantują bardzo małe prawdopodobieństwo uwolnienia LNG podczas normalnej pracy instalacji.

W artykule przedstawiono przebieg pierwszego etapu akcji ratowniczej, tj. ewakuacji pracowników i udzielania pomocy poszkodowanym po zapaleniu metanu i powstaniu pożaru w zrobach ściany zawałowej w KWK „Sośnica” w dniu 7 listopada 2003 r. Doszło w niej do indywidualnej penetracji wyrobisk podjętej przez sztygara oddziałowego przed przybyciem kolejnego zastępu ratowniczego. Przeanalizowano więc problem zachowania się załogi po zaistniałym zdarzeniu zarówno w świetle przepisów górniczych jak i psychologii zachowań ryzykownych. Załącznikiem do artykułu jest wywiad ze sztygarem oddziałowym, który zdecydował się indywidualnie skontrolować wyrobiska na drodze wylotowej gazów pożarowych z rejonu ściany.

W artykule przedstawiono informacje wynikające ze stosowania dwustrumieniowych pomp głębinowych typu HDM, wykorzystywanych przy odwadnianiu zlikwidowanych kopalń. Dzięki unikatowym rozwiązaniom konstrukcyjnym i podziałowi strugi na dwie części uzyskuje się zmniejszenie jej prędkości i obciążenia łożysk, co w efekcie końcowym wpływa na wzrost trwałości i niezawodności pracy tych pomp. Omówiono również zasady montażu i obsługi agregatów w szybach odwadnianych kopalń, wnioski wynikające z ich dotychczasowej eksploatacji przez SRK S.A. wraz z podaniem typów pomp, ich lokalizacji i mocy

W artykule wprowadzono podział pokładów węgla kamiennego z uwagi na uwarunkowania decydujące o możliwości stosowania odpowiednich systemów eksploatacji. Podział taki pozwolił na identyfikację długofrontowych systemów ścianowych z zawałem stropu, stosowanych w dogodnych warunkach zalegania pokładów oraz pozostałych systemów eksploatacji, wykorzystywanych w warunkach uciążliwych. Omówione zostały systemy ścianowe z zawałem stropu stosowane w pokładach cienkich, średniej grubości i grubych. Przeprowadzona ocena umożliwiła wskazanie podstawowych kierunków rozwoju ścianowych systemów eksploatacji węgla kamiennego w Polsce.

Dla stałego dążenia do świadczenia usług o najwyższej jakości w dniu 1 marca 2006 r. w Okręgowym Urzędzie Górniczym w Rybniku wprowadzono system zarządzania jakością, zgodny z wymaganiami normy PN-EN ISO 9001:2001. W jego ramach przeprowadzono szereg działań, zmierzających do poprawy jakości świadczonych usług, w tym: wdrożenie komputerowej aplikacji „Zadania” usprawniającej obieg dokumentów, dostosowanie infrastruktury urzędu do wymagań Klientów, wyposażenie w sprzęt pomiarowy. Ostatnią inicjatywą w zakresie poprawy jakości świadczonych usług było wprowadzenie w grudniu 2010 r., Systemu Przeciwdziałania Zagrożeniom Korupcyjnym (SPZK). Pomimo, że zjawisko korupcji w urzędzie nie miało miejsca, uzasadnione było przeciwdziałanie potencjalnym zagrożeniom. Przedstawiciel Polskiego Centrum Badań i Certyfikacji S.A. w Warszawie, przeprowadził audit certyfikujący, który potwierdził poprawność jego funkcjonowania. W dniu 22 marca 2011r. Okręgowy Urząd Górniczy w Rybniku uzyskał certyfikat nr K-12/1/2011 tego systemu